Reisdag 32 van hartje Atacama naar San Pedro de Atacama

Vannacht wat minder geslapen, ik had een beetje hoofdpijn van de hoogte (2929m)?en koude voeten. Hoewel het nog niet echt koud was. Fried is er ?s nachts nog even uitgeweest omdat we ongewenste gasten hadden die aan onze eetvoorraad wilde beginnen. Toch nog iets van muizen op deze kale vlakte! Meteen even kijken op het dashboard van de motor, deze gaf 6 graden aan. Waar de XT niet allemaal goed voor is.

Na een kop koffie als ontbijt, richting San Pedro. Na een afdaling tot 2300m kwamen bij een gigantisch zoutmeer 100x80km. Ik kende alleen de Bonneville zoutvlakte in Utah waar de snelheidsrecords worden gevestigd. Dit is een erg glad oppervlakte, dit in tegenstelling tot de scherpe puntige zoutrotsen die we hier aantroffen.

In het gehucht Peine hebben we onze ?standaard? lunch gescoord, 4 broodjes en 4 plakjes kaas, tomaatje en 1l melk. Dit meestal voor het waanzinnige bedrag van 2000 pesos (zo?n 3 euro). Ook vrij standaard is vervolgens deze broodjes te nuttigen op het dorpsplein. In de meeste? plaatsen is het dorpsplein prachtig aangelegd en de trots van het dorp. In Peine was het wel heel bijzonder, het kerkje had in de deuropening een gigantische luidspreker staan die continue gezangen liet horen. Wij hadden dan ook een spirituele lunch. Dat is natuurlijk ook gefilmd door onze cameraman!

In de Atacama zijn de benzinestations schaars, ofwel nul. Aangekomen in San Pedro was onze eerste stop dan ook het tankstation. Dit bleek een ware uitdaging, in dit zeer oude plaatsje met een fijn netwerk van smalle 1-richtingswegen hebben we er een half uur over gedaan om dit tankstation in het centrum te vinden! Met mijn 19l tank had ik er 460km uit weten te persen, een zeer mooie 1:24,7, ongekend zuinig.?Ook de Maxima?liet zich van haar beste kant zien, ruim 1:23,1 en dat voor 1200cc!

Als toegift een kort filmpje van Dos Compañeros op zout.